ពីដើម ខ្ញុំស្អប់អ្នកនយោបាយ និងខ្លាចពួកគេ ព្រមទាំងខ្លាចរអារឿងនយោបាយណាស់។ ខ្ញុំពុំដែលចង់ស្តាប់ចង់ដឹងឮរឿងនេះទេ។
ពេលធំបន្តិច តាមការអានសៀវភៅ ស្តាប់វិទ្យុ វិភាគតាមគំនិតក្មេងខ្ចីរបស់ខ្លួន ធ្វើឲ្យខ្ញុំចង់ឈ្វេងយល់ពីនយោបាយនិងរឿងរ៉ាវសង្គមជាតិ ពិសេសរឿងជាតិខ្មែរ។ ខ្ញុំដឹង ហើយមនុស្សរាល់គ្នាក៏ដឹងដែរថា «មនុស្សម្នាក់មិនអាចទូលភ្នំបាន» យ៉ាងណាមិញ អង្ករមួយប៉ាវធំ បើម្នាក់ៗជួយគ្នាបន្តិចម្នាក់ ច្បាស់ជាមិនសូវជាបន្ទុកធ្ងន់ចំពោះតែមនុស្សម្នាក់ដែរ។
ការដើរលើខ្សែនយោបាយរបស់អ្នកដឹកនាំ និងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរកន្លងមក ធ្វើឲ្យខ្មែរយើងទទួលផលដូចសព្វថ្ងៃនេះ គឺ ដោយសារតែដើរតាមតែមេ ដោយមិនពិចារណា ការល្មោភអំណាចបុណ្យសក្តិ ការស្រឡាញ់តែបុគ្គលផ្គាប់មុខ និងចូលរួមដោយខ្វះការយល់ដឹងរបស់ពលរដ្ឋ…។
ចំពោះខ្ញុំ ខ្ញុំមិនកាន់ជើងបុគ្គលណាម្នាក់ផ្គាប់មុខទេ ខ្ញុំស្តាប់និងឈ្វេងយល់គ្រប់បក្សនយោបាយ ហើយគិតពិចារណ៍…។ ខ្ញុំចង់បើកគំនិតឲ្យទូលាយស្តាប់គេស្តាប់ឯង។
បាទបើលោក »ចង់បើកគំនិតឲ្យទូលាយស្តាប់គេស្តាប់ឯង » ឈ្វេងយល់គ្រប់បក្សនយោបាយ ហើយគិតពិចារណ៍… សូមសិក្សារអំពីពួកកុម្មុនិស្ត សិន ។ http://akbalthom.blogspot.com/2013/02/book-Khmer-From-Dictatorship-to-Democracy.html#.US7fSEqDjh0